Bestaan er medicijnen tegen urineverlies bij mannen?

<5% Niet-ionogene oppervlakte actieve stoffen, anionogene oppervlakte actieve stoffen. 2-nitropropane-1,3-diol, Benzisothiazolinone, Phenoxyethanol, parfums.

Gebruiksaanwijzing

1. Spray op het oppervlak (houd circa 50-60 cm afstand).
2. Spray alle vlekken en stankbronnen goed in. Let op: maak het oppervlak niet te nat.
3. Laat de spray 15-20 min inwerken.
4. Ventileer de ruimte tijdens en na het sprayen. De geur is verdwenen zodra het behandelde oppervlak droog is. Bij onvoldoende resultaat de behandeling herhalen.

Het product is op veel plekken te gebruiken. Bijvoorbeeld op vloerbedekking, in bedden of op stoelen en banken. Nare geuren uit afvalbakken verwijder je door te sprayen in de afvalbak, nadat je iets hebt weggegooid. Wil je geuren en vlekken uit matrassen, beddengoed of kussens halen? Spuit dan de beslapen zijde minimaal eens per week en bij het verschonen van het bed in. En gaat het om het verwijderen van geuren en vlekken uit meubilair of vloerbedekking? Ook dan is het een kwestie van minimaal eens per week het meubelstuk of de vloerbedekking inspuiten.

In de Geurverwijderaar zitten goede bacteriën, die in staat zijn de oorzaak van de nare geur af te breken. Bij het sprayen van de Geurverwijderaar ontstaat een onschadelijk en geurloos gas, waardoor de onaangename geur verdwijnt en dus niet gemaskeerd wordt. De spray werkt met levende bacteriën, die actief aan de slag gaan met de aanwezige bacteriën op het moment dat ze in contact komen met bijvoorbeeld ammoniak. Spray je op schoongemaakt oppervlak, dan kan het geen kwaad, maar doet het ook niets. Spuit je het middel op een vies oppervlak, dan komen de bacteriën in actie en nemen de onaangename geuren efficiënt weg.

Er zijn verschillende behandelmogelijkheden bij ongewild urineverlies bij vrouwen. Welke behandeling het beste werkt, hangt van van jouw persoonlijke situatie. Denk bij behandelingen aan: leefstijlaanpassingen, het dragen van incontinentiemateriaal, gebruik van medicatie, of operatieve behandelingen. Soms helpt het doen van bekkenbodemoefeningen.

Zwangere vrouwen en vrouwen in de overgang hebben een verhoogde kans op een verzwakte bekkenbodem. Door hormonale veranderingen neemt de kracht van de bekkenbodemspieren af en ontstaat de kans op stressincontinentie. Ook na een zware bevalling of ruptuur (inscheuring van de vulva of vaginawand) komt urineverlies bij vrouwen regelmatig voor. De oorzaak van aandrangincontinentie is in tegenstelling tot stressincontinentie vaak onduidelijk.